روبرویش نشسته بود. با لبخندی احمقانه و شرارت بار، میراث هرزگان تاریخ؛ چشمانی که در چشمخانه به گِل نشسته؛ ریشهای تنُک و دستانی چاق و مریض...
skip to main |
skip to sidebar
اين وبلاگ حاوي نوشته هايم است. البته از سال 86 به بعد و نه بطور كامل... چه آنهايي كه چاپ شده اند و چه آنهايي كه نشده اند!
پستها
درباره ي اين يارو كه اينجا حرف زده
- عارف عشقي - Aref Eshghi
- اگه ميشناسينش كه هيچي، اگرم نميشناسينش كه بازم هيچي!(راستي هر كس از اينجا مطلب برداره جاي ديگه بدون ذكر منبع چاپ كنه خيلي آدم نيست!)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر