۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۹, سه‌شنبه



از توفان سخن مگو؛ خُردک وزشی لرزش بیدهای این بیابان وحشت را کافیست...
از زبان باز کردن زمین سخن مران؛ خشک گیاهان این بیابان خود به زیر خاک می خزند، جستجوگر تاریکی...
گرداب را فراموش کن؛ اینجا سالهاست جز بارگین به خود ندیده ست...
اینجا سرزمین هرزه هاست!

هیچ نظری موجود نیست: